“Eén gitaarpartij klinkt bijna als een orkest”
Interview met Wouter Thijssen van The Smiths Presumably
The Smiths Presumably wordt de beste tributeband van The Smiths genoemd. Met een frontman, Jürgen Wendelen, die even sierlijk als Morrissey met een microfoonkabel kan goochelen. En met straffe muzikanten afkomstig uit Antwerpen en Limburg: Wouter Thijssen op gitaar, Michel Becx op drums en Vital Maesen op bas. Wij spraken met Wouter Thijssen, afkomstig uit Tongeren. Ook hij merkt dat de muziek van The Smiths nog steeds een groot publiek weet te beroeren.
Wouter Thijssen: “Morrissey is een briljante tekstschrijver die universele thema’s als eenzaamheid, vervreemding, verlangen en gemis op een melancholische en tegelijk ook geestige manier bezingt. De muziek van The Smiths is voor veel mensen nog altijd de soundtrack van hun leven, ook voor jonge mensen. Wanneer we in het Verenigd Koninkrijk spelen, bestaan de eerste rijen bijna uitsluitend uit jongeren die elk nummer meezingen. Het is prachtig om te zien dat de nummers van The Smiths voor hen even diep snijden als voor mensen die in de jaren tachtig tiener waren. Daarnaast voelt de muziek niet gedateerd aan en klinkt die nog altijd fris. Dat komt voor een stuk door Johnny Marr, die arrangementen in zijn gitaarspel verweeft. En niet onbelangrijk: de muziek van The Smiths duikt nog altijd op in films en series die vandaag gemaakt worden, zoals The Killer en Black Mirror.”
The Smiths Presumably wordt vaak de beste tributeband van The Smiths genoemd, zelfs in het Verenigd Koninkrijk.
Wouter Thijssen: “In een tributeband van The Smiths is het essentieel dat de frontman in zekere zin het aura en charisma van Morrissey belichaamt. Jürgen is daar heel sterk in. Dat onderscheidt ons voor een stuk van andere tributebands van The Smiths. In mijn ogen is Jürgen de strafste Morrissey tributezanger die actief is. Zelf speel ik met veel liefde en overtuiging de gitaarpartijen, maar ik noch de rest van de band proberen een andere persona neer te zetten op het podium.”
Wouter speelt niet alleen muziek van The Smiths, hij wordt er door beïnvloed – ook in zijn eigen werk.
Wouter Thijssen: “Tussen mijn zeventiende en negentiende was ik helemaal ondergedompeld in The Smiths en Morrissey. Zowel tekstueel als muzikaal heb ik hun muziek geabsorbeerd als een spons. Wanneer ik als muzikant creatief bezig ben, dan komen die invloeden daar terug uit. Dat hoor je vooral aan de verfijning van de gitaarlijnen. Als gitarist ben ik vooral geïnteresseerd om intrinsiek rijke gitaarpartijen te maken die op zich het fundament van een song kunnen zijn. Wat ook het geval is bij The Smiths. Luister bijvoorbeeld naar ‘This Charming Man’: één gitaarlijn klinkt bijna als een orkest. Dat wil ik ook: dat één gitaarpartij als een soort van zang een melodie vertolkt onder de zangmelodie.”
Interview: Niels Dewil
